Januar 2016

Partneri:


Vladimir Arsenijević

(r. 1965. u Puli, Hrvatska, SFR Jugoslavija) Nagrađivan i međunarodno priznat srpski pisac, prevodilac, urednik i publicista. Dodeljena mu je NIN-ova nagrada za njegov prvi roman U potpalublju 1994. godine čime je postala najmlađi dobitnik ovog prestižnog priznanja. To je bila prva debi knjiga ikada nagrađena ovom nagradom. Ovaj antiratni roman je ubrzo preveden na 20 jezika. Njegovi eseji i kolumne su objavljuju se u štampanim i online medijima u celom regionu bivše Jugoslavije. On je osnivač i predsednik Udruženja KROKODIL koje organizuje jedan od najistaknutijih književnih festivala u regionu, kao i prvi kontinuirani writer-in-Residence program u Beogradu. Živi i radi u Beogradu.
Bibliografija:
1. OVO NIJE VESELO MESTO, priče (2014)
2. LET, roman (2013)
3. MINUT, ilustrovani roman (2011)
4. JUGOLABORATORIJA, eseji (2009)
5. PREDATOR, roman (2008)
6. IŠMAIL, ilustrovani roman (2004)
7. MEXICO, ratni dnevnik (2000)
8. ANDJELA, roman (1997)
9. U POTPALUBLJU, roman (1994)


Uglješa Šajtinac

Uglješa Šajtinac (Zrenjanin, 1971), dramski pisac, pripovedač, romansijer.
Diplomirao na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu, na odseku Dramaturgija, 1999. godine. Od 2005. predaje dramaturgiju na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Romani: „Čuda prirode“ (1993), „Nada stanuje na kraju grada“ (2002), „VOK ON!“ (2007) i „Sasvim skromni darovi“ (2011). Romani za decu: „Vetruškina ledina“ (2006) i „Čarna i Nesvet“ (2013). Knjiga priča: „Čemer“ (1997). Drame: „Rekviziter“ (1999), „Pravo na Rusa“ (2001), „Govorite li auastralijski?“ (2002), „Hudersfild“ (2005), „Banat“ (2007), „Vetruškina ledina“ (2008) i „Lepet mojih plućnih krila“ (2009). Predstave po dramama Uglješe Šajtinca, osim u srpskim, igrane su i u britanskim i američkim pozorištima. Radio drame: „U bunaru“ (1998) i „Đakon Bogorodične crkve“ (dramatizacija romana Isidore Sekulić, 1999). Po drami „Hudersfild“ nastao je istoimeni igrani film (2007). Za dramu „Hudersfild“ dobio je Sterijinu nagradu za najbolji savremeni dramski tekst na Sterijinom pozorju 2005. Za roman „VOK ON!“ dobio je Nagradu Biljana Jovanović za knjigu godine. Za roman „Sasvim skromni darovi“ dobio je Evropsku nagradu za književnost, Vitalovu nagradu za najbolju knjigu godine i Nagradu „Bora Stanković“.
Živi u Zrenjaninu.


Slobodan Šnajder

Slobodan Šnajder (Zagreb, 1948) diplomirao je filozofiju i anglistiku na Filozofskom fakultetu u Zagrebu. Bio je suosnivač je i dugogodišnji urednik pozorišnog časopisa „Prolog“. Duži boravci u Nemačkoj, Austriji i Francuskoj.
Aktivan u različitim žanrovima. Prozu objavljuje od 1966. Od 1969. godine do danas deluje kao dramatičar, pišući dramske tekstove kontinuirano, što se ne može reći i za izvođenja.
Prevođen i igran u inostranstvu. Neka izvođenja: Minigolf, 1968, Kamov, smrtopis, 1978, Hrvatski Faust, 1982, Confiteor, 1984, Bauhaus, 1990, Zmijin svlak, 1994,
Utjeha sjevernih mora, 1997, Kod Bijelog labuda, 1999, Peto evanđelje, 2004, Kosti u kamenu /Tito/, 2007, Moja draga Tilla (lutke), 2010, Enciklopedija izgubljenog vremena, 2011, Kako je Dunda spasila domovinu, 2012.
Od 1994. do 2014. bio je aktivan kao kolumnista riječkog „Novog lista“ (Opasne veze). Izbor iz kolumni objavljen je u dvema knjigama: Kardinalna greška, Novi list-Adamić, Rijeka 1999, Umrijeti pod zvijezdom, Novi list-Adamić, Rijeka 2005.
Izabrana djela u devet svezaka izašla su kod Prometeja, Zagreb 2005-2007.
Poslednji dramski tekst: Svjetlucanje kome, časopis Forum, sv. 1-3 , Zagreb 2015.
U 2015. godini objavio je roman Doba mjedi, priču o dvoje ljudi u turbulentnom istorijskom kontekstu pred i nakon Drugog svetskog rata, i teškom nasleđu koje su sa sobom nosili.
Gost Krokodilove rezidencije/kuće za pisce u januaru 2016.


Partneri:


Miroslav Ćurčić

Polaznik kursa kreativnog pisanja koji vode Vladimir Arsenić i Srđan Srdić.


Željko Bodrožić

Rođen 1970. godine u Kikindi.
Osnivač i urednik nedeljnika „Kikindskih“, koji od 1998. godine neprekidno izlazi. Od 2008. godine vlasnik „Kikindskih“.
Zbog svojih tekstova više puta osuđivan u sudovima Srbije i drakonski novčano kažnjavan, a ista sudbina je zadesila i mnoge kolege iz redakcije „Kikindskih“. Prvi je novinar u našoj zemlji koji je zbog takvih sudskih odluka dobio spor protiv države pred Komitetom Ujedinjenih nacija za ljudska prava u Njujorku (2005. godine), kao i dva spora pred Evropskim sudom za ljudska prava u Strazburu (2009. godine), u jednom slučaju zajedno sa kolegom Vladislavom Vujinom, sve zbog kršenja prava na slobodu govora i izražavanja.
2001. godine dobitnik NUNS-ovu novinarsku nagradu za etiku i hrabrost „Dušan Bogavac“.
Član Nezavisnog udruženja novinara Srbije i Nezavisnog društva novinara Vojvodine.


Marija Pavlović

Rođena 1984. godine u Leskovcu, živi i radi kao kopirajterka i urednica internet magazina u Beogradu. Završila Master studije na Filološkom fakultetu u Beogradu na katedri Engleski jezik i književnost. Autorka je dramskog teksta „Čudni slučaj Gospođe Džekil i Doktorke Hajd“, zbirke priča „Horor priče svakodnevice“, kao i kratkih priča „Diskopolis“, „Američki san“ i „Disco inferno“. Prevodilac je jednog od eseja u okviru zbirke „Politika i izvođačke umetnosti“ prof. dr Džanel Rajnelt i učesnica projekta „Pisci za budućnost“, bosanske inicijative u organizaciji Balkanskog književnog društva, podržane od strane Ujedinjenih nacija. Priča „Američki san“ našla se među 20 najboljih na hrvatskom Festivalu Europske Kratke Priče, dok se zbirka „Horor priče svakodnevice“ našla u užem izboru za srpske književne nagrade „Biljana Jovanović“ i „Dušan Vasiljev“. Čita i piše, kad stigne.


Partneri:


Jasna Dimitrijević

Jasna Dimitrijević (1979, Negotin), diplomirala na Katedri za opštu književnost i teoriju književnosti. Autorka zbirke priča Prepoznavanja (2015). Književnu kritiku i prozu objavljivala je u časopisima i zbornicima – Poučak o nizovima, Booksa, Beton, Ulaznica, Zarez, Beležnica, Novi kaos, Arteist, Urbani vračevi, Literatura. Nagrađivana je na regionalnim književnim konkursima (Vranac, Ulaznica, Beležnica). Sa pričom „Mokre noge“ (Nasse Füße, 2015) zastupljena u tematu časopisa Lichtungen, posvećenom savremenoj srpskoj prozi. Članica je Biber tima, koji organizuje konkurs za najbolju kratku priču na temu pomirenja na BHSC, albanskom i makedonskom jeziku.


Dimitrije Bukvić

Polaznik kursa kreativnog pisanja koji vode Vladimir Arsenić i Srđan Srdić.


Bojan Babić

Bojan Babić je rođen u Beogradu 1977. godine. Završio je Filološki fakultet  i do sada objavio sedam knjiga: PLI-PLI (kratke priče , Književna omladina Srbije, 1996.); Buke u prozi (pesme u prozi, Intelekta, Valjevo, 2003.), Priče o sreći (kratke priče, Treći Trg, Beograd, 2008.), Neljudska komedija (roman, AlgoritamMedia, Beograd, 2010.), Devojčice, budite dobre (omnibus-roman, Levo krilo, Beograd, 2013. – nagrada Fonda Borislav Pekić), Ilegalni Parnas (roman, Levo krilo, Beograd 2013.),  Čaplinova stopala (roman, Levo krilo, Beograd 2015.).
Priče, poeziju i novinske tekstove je objavljivao u časopisima i antologijama u Srbiji, BiH, Hrvatskoj, Crnoj Gori, na Kosovu, u Švedskoj, Austriji, Sjedinjenim američkim Državama, Meksiku, Islandu…
Boravio je na rezidencijalnim programima za pisce u Sarajevu i na Gotlandu (Švedska).


Partneri:


Vule Žurić

Vule Žurić je rođen 1969. godine u Sarajevu. Objavio šest knjiga priča, devet romana i jednu knjigu o fudbalu (u koaurtostvu-rivalstvu sa Božom Koprivicom). Autor je i desetak radio-drama i dobitnik nekoliko književnih nagrada. Učesnik Kikinda Short festivala 2008, kada je prvi put i zapevao na sceni. Prevođen, prevodi, živi u Pančevu.


Vladimir Bulatović

Vladimir Bulatović rođen je u Beogradu 1979. godine. Objavio je knjigu priča „Duhovi satire“ (Presing, 2013). Osvojio je nagradu Festivala europske kratke priče u Zagrebu (2014). Autor knjige priča „Elvira je sanjala“ (KrR, 2015). Polaznik je Radionice kreativnog pisanja koju vode Srđan Srdić i Vladimir Arsenić u UK Parobrod (2013-2015).


Nemanja Jovanović

Nemanja Jovanović, rođen u Čačku ’74.
Do sada objavljivao kratke priče u Yellow Cab-u, Studentu, Severnom bunkeru, Ulaznici, zbirci priča „Da sam Šejn“.
Zanosi se stripovima, pomalo knjigama i pisanjem. Ništa ozbiljno, taman koliko mu treba da udahne za novi dan.